Evet, sistem mazeret kabul etmiyor, pasifsen aktif ol, güçsüzsen güçlü ol, yavaşsan hızlı ol. Sistemmi sana ayak uydursun yani! Akla hayale sığmayacak büyük bir evren/sistem içinde noktanın milyarda 1i bile değilsin belki. Çocuk ya da yetişkin olman sistemin umurunda değil. 

Değiğim gibi, ilk en büyük hayal kırıklığım Ankara, aslında Ankara'nın mimarı yapısı, tutarsız olması, kessinlikle bir kent olmayışı. Köyde tv. izlerken gördüğüm yabancı şehirleri Ankara ya da İzmir sanmıştım galiba. Bir şehrin mimarı yapısı bir çocuğun psikolojisini bu kadar negatif etkilermi! Öylesine random yapılmış gecekondular, yolların ne olduğu belli değil, her taraf çöp, evlerin ve apartmanların hiçbir estetik tarafı yok, okul binası ayrı korkunçtu, Kuzey Kore desin sanki. Bu etkenler beni çok kötü sarsmıştı.

Bir dağ köyünde büyüdüm, çevrem, zayıf, yavaş ve silik bir kişiliğe sahip olduğumdan bana kendi adım yerine alaycı bir takma isim ile hitap ederdi. İlkokul 1i köyde okudum yarım yamalak. Okuldan nefret ederdim, hep ağlardım okulda. Köyde en sevdiğim şey yeşillik ve dağ tepelere tırmanmaktı. Yalnız olduğum zamanlar fazla sıkılmazdım, çoğu zaman yalnızlığı severdim, şu an bile bu hayatımda değişmedi. Televizyon izlemeyi çok severdim, çok meraklıydım aslında. İlkokul 2yi yatılıokul da okudum, ciddi ciddi bu yatılıokul benim için bir işkenceydi. 7 yaşımda resmen 8 ay hapis yattım diyebilirim.

Elma, İranı/Kürdi dillerde elmaya sev derler, sevmek, sevgi, sevda kökenleri hep elmadan. Sev-Da, yine bu dillerde elma(sev) verdi(da) anlamına gelir. Peki kim kime elmayı verdi? Ve hangi elma? Çoğu inanç ve kültürlerde Havva'nın Adem'e elma(yasak meyve) verdiği ve bu yüzden dünyevi/bedensel/cehennem boyutuna atıldığı söylenir.